Çiçekten harman olmaz : hikayeler/ Şerif Aydemir.

Arka Kapak:

Tarik’in gozleri yukseklerden akan bir nehrin burgacina dusmustu sanki, bir turlu kurtulamiyor, baktikca bakasi geliyordu Gonul’e. Cunku Gonul tam bu esnada o puruzsuz ve isiltili yuzunu egiyor egiyor, goturup istahla soyledigi turkunun nagmelerine yasliyordu bir cicek demeti gibi. Bakislarina ne kadar cok masumiyet yuklemeyi biliyordu bu kadin? Altin pariltili saclarini beyaz teninin ustune yikiyor, sonra basini gerilere atiyor, hafif bir boyun hareketiyle saclarini dalgalandiriyor, iki yana dagitiyor, ucmaya hazirlanan beyaz bir guvercin gibi muzigin ritmine gore kollarini cirpiyordu:Cicekten harman olmazYir derde derman olmazDarilmis gule bulbulGelip dalina konmazLoyloy diloy loy, loy loy diloy loyBoyle turku mu soylenirdi? Bir ses bu kadar mi berrak dokulurdu ince bir agizdan? Tarik’in taskin duygulari basibos sular gibi uzana uzana akip gidiyordu.Turkunun arasinda baglamanin telleri bayati makamina gecince, Gonul yavas yavas sahneden indi, bir garson yetisip etegini tutmaya calisti ama o kayitsiz bir tavirla bir kac adimda Tarik’in basina dikildi. Cok keskin, cildirtan bir koku bulutu da onunla birlikte gelip yerlesti masaya.